به نقل از «ایسنا»

آیا جامعه جهانی از احمدمسعود برای مقابله با طالبان حمایت می‌کند؟

تاریخ انتشار: ۳۱ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۸۷۵۹۰۰

یک کارشناس مسائل افغانستان، در ارتباط با تحرکات" احمد مسعود" پسر "احمدشاه مسعود "در دره پنج شیر افغانستان برای مقابله با طالبان گفت: به نظر می رسد با توجه به شرایط امنیتی موجود در افغانستان احمدمسعود به سمت نوعی سازماندهی نیروهایش در این منطقه رفته است اما این الزاما به معنای تقابل مسلحانه با طالبان نیست.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نوذر شفیعی در گفت وگو با ایسنا در پاسخ به این سوال که آیا به نظر وی احمدمسعود در مبارزه با طالبان در منطقه پنج شیر به موفقیتی دست پیدا می کند و دیگر گروه های افغانستانی از او در مبارزه با طالبان حمایت می کنند یا نه؟ گفت: هنوز به صورت دقیق مشخص نیست که آیا احمد مسعود قصد مقابله مسلحانه  با طالبان را دارد یا اینکه با توجه به شرایط امنیتی موجود به سمت نوعی سازماندهی نیروهایش رفته چرا که این موضوع ،الزاما به معنای تقابل مسلحانه  با طالبان نیست.

وی با بیان این که  به نظر می رسد اقدامات احمد مسعود در دره پنج شیر به این معناست که اگر طالبان بخواهد به عنوان بخشی از قدرت در افغانستان مسیری مجزا از آنچه که جامعه افغانستان می خواهد، طی کند، در برابر انها ایستادگی خواهد کرد ، افزود : اگر طالبان در صدد باشد که  اقتدارگرایی تمام عیاری را در افغانستان  ایجاد کند ،احتمالا در برابر این موضوع،  اعتراضات مختلف در گوشه و کنار افغانستان شکل می گیرد که بخشی از این اعتراضات معطوف  به فعالیت  مسلحانه برخی از گروه های فعال در افغانستان از جمله احمد مسعود خواهد بود.

این کارشناس مسائل افغانستان، با بیان این اعتقاد که اقدام احمد مسعود در تجمیع نیروها در پنج شیر ابتکار عمل خوبی است تا طالبان متوجه شود که اگر بخواهد هنجارهای رفتاری در پیش بگیرد که مطابق با میل مردم افغانستان نباشد با واکنش و اعتراض روبرو خواهد شد، تصریح کرد: قطعا این واکنش ها فقط معطوف به داخل افغانستان نخواهد بود و کشورهای منطقه هم نخواهند پذیرفت که طالبان به مانند دهه ۱۳۷۰ عمل کند و این علائم هشداردهنده ای برای طالبان است که اگر الگوی رفتاری آن ها از نظر سیاسی، اجتماعی و فرهنگی با آنچه که مردم افغانستان می خواهند متفاوت باشند آن ها با واکنش هایی در داخل و خارج از افغانستان روبرو خواهند بود. بنابراین به نظر نمی رسد که در وهله اول هدف احمد مسعود در پنج شیر مبارزه مسلحانه با طالبان باشد.

شفیعی در پاسخ به این سوال که بر اساس برخی از اخبار منتشر شده  احمد مسعود از برخی از کشورهای اروپایی از جمله فرانسه و انگلیس درخواست کمک برای مبارزه با طالبان کرده است و آیا جامعه جهانی از این تقاضا حمایت خواهد کرد یا نه؟ گفت: این بستگی به شرایط دارد و همان طور که گفتم اگر طالبان به عنوان بخشی از قدرت در افغانستان به اصول و هنجارهای رایج در افغانستان تن ندهد و بخواهد به مانند ادوار گذشته عمل کند و دیگر گروه ها را از ساختار قدرت حذف کند به طور طبیعی  با مخالفت های جدی در عرصه داخلی و جهانی روبرو خواهد شد و ممکن است برخی از کشورها از گروه های فعال مسلح در افغانستان برای مقابله با طلبان حمایت کنند .

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: افغانستان طالبان احمد مسعود احمد مسعود گروه ها پنج شیر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۸۷۵۹۰۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

طالبان هیچ‌گونه قاعده و قانونی در حوزه مرزبانی ندارد

به گزارش «تابناک»، در همین زمینه، روزنامه «شرق» در گفت‌وگویی با عبدالمحمد طاهری سعی کرده است جنبه‌های این اقدام و در کل مناسبات مرزی ایران و افغانستان در دوره حکومت طالبان را به شکل دقیق‌تر کنکاش کند. آنچه در ادامه می‌خوانید، ماحصل گپ‌و‌گفت با اولین مستشار و رایزن فرهنگی وزارت امور خارجه ایران در وزارت معارف افغانستان است که در کارنامه دیپلماتیک خود علاوه بر کارداری ایران، سابقه مشاور سیاسی برخی چهره‌های افغانستان نظیر محمد حنیف اتمر، وزیر امور خارجه سابق افغانستان را هم دارد.

‌جناب طاهری پنجشنبه هفته گذشته شاهد دستگیری تعدادی از مرزبانان ایرانی بودیم که به نظر می‌رسد با ورود اشتباهی آنان به خاک افغانستان رخ داد و ساعاتی بعد هم آزاد شدند. جدای از این نکته، شما روند درگیری و دستگیری مرزی بین ایران و افغانستان از زمان روی کار آمدن حکومت دوم طالبان را چگونه می‌بینید؟

اتفاقا نکته همین‌جاست که اگر موضوع صرفا ورود اشتباهی و غیرعمدی مرزبانان ایرانی به خاک افغانستان بود، دستگیری آنها از طرف طالبان می‌تواند یک واکنش طبیعی جلوه کند؛ کمااینکه در دیگر نقاط مرزی امکان وقوع آن وجود دارد. اما مسئله اساسی اینجاست که در بازه زمانی سه‌ساله‌ای که از روی کار آمدن حکومت دوم طالبان می‌گذرد، به نظر می‌رسد هم شدت درگیری‌ها با مرزبانان ایرانی و هم تعداد دفعات دستگیری مرزبانان کشور رو به افزایش است؛ تا جایی که اکنون خبرهایی دال بر این وجود دارد که وزارت کشور و هنگ مرزبانی ایران موضوع ایجاد دیوار مرزی را به شکل جدی‌تر در دستور کار خود قرار داده‌اند. هرچند به نظر می‌رسد در وهله اول این دیوار مرزی با هدف توقف در رفت‌وآمد مهاجران غیرقانونی به داخل خاک ایران، تردد‌نداشتن گروه‌های تروریستی و باندهای قاچاق مواد مخدر در مرز است، اما نمی‌توان شدت و وسعت درگیری نیروهای طالبان با مرزبانان ایرانی را هم یکی از عوامل مهم در تغییر نگاه تهران به حوزه مرزداری با افغانستان ندانست.

‌دستگیری مرزبانان ایرانی صرفا از این جنبه قابلیت ارزیابی دارد یا حضرت‌عالی ابعاد تحلیلی دیگری را متصور هستید؟

دستگیری مرزبانان ایرانی صرفا یک جنبه ندارد. جنبه مهم‌‌تر دیگر این است که ثابت شد طالبان فارغ از قرائت‌های ایدئولوژیک تندروانه خود که می‌تواند یک تهدید امنیتی باشد، مشخصا در موضوع سرزمین‌های ایران پشت دیوار مرزی حاضر به همکاری با ایران نخواهد بود. به بیان دیگر این‌دست رفتارها نشان از سخت‌گیری طالبان دارد و هم‌زمان با آن مؤیدی بر آن است که طالبان هیچ‌گونه قاعده و قانونی در حوزه مرزبانی و مرزداری را ملاک عمل و رفتار خود قرار نمی‌دهد و کوچک‌ترین توجهی هم به قراردادهای فی‌ما‌بین برای ترسیم مرز دو کشور ندارد.

‌پس به باور شما امکان تداوم و تشدید درگیری‌های مرزی و همچنین احتمال درگیری مرزبانان وجود دارد؟

بدون ‌شک چنین است. این یک چیز طبیعی است و در همه مرزها روی می‌دهد؛ اما موضوع مرز ایران و افغانستان از زمان طالبان فرق دارد.

‌چه فرقی؟

فرق اصلی به سایه سنگین نگاه‌های رادیکال ایدئولوژیک طالبان و خوانش‌های تند ناسیونالیستی آنان باز‌می‌گردد؛ بنابراین اساسا نیروهای مرزبانی افغانستان که همان نیروهای طالبان هستند، نیروهای آموزش‌دیده‌ای نیستند که بخواهند حرفه‌ای رفتار کنند، بلکه بر مبنای خوانش‌های ایدئولوژیک و قرائت‌های ناسیونالیستی پشتونی خود به مسائل مرزی و سرزمینی نگاه می‌کنند. در‌حالی‌که با توجه به حساسیت موضوع مرزبانی و مرزداری و همچنین حوزه امنیتی مربوط به حوزه هنگ مرزی باید مرزبانان افغانستان یا مشخصا نیروهای طالبان در حوزه مرزبانی و مرزداری تجربیات لازم را ببینند که خدای ناکرده از تکرار این اتفاقات جلوگیری شود یا از وقوع حوادث تلخ‌تر پیشگیری کرد. کسی نمی‌تواند تضمین بدهد که در درگیری‌های پیش‌روی احتمالی یا بروز خطای سهوی مرزبانان ما که کاملا طبیعی است، شدت تنش تا چه حد بالا خواهد رفت و آیا خدای‌ ناکرده این تنش‌ها کشته یا زخمی به دنبال خواهد داشت یا نه؟ اینجاست که وزارت امور خارجه، وزارت کشور و همچنین هنگ مرزی جمهوری اسلامی ایران باید به شکل جدی، صریح و بدون پرده، طالبان را وادار کند در موضوع مشخص مرزبانی و مرزداری یا به قوانین و مقررات پایبند باشد یا آموزش‌های لازم را در‌این‌باره ببیند که بداند اختلافات مرزی باید چگونه اداره شود. نمی‌توان با نگاه‌های شعاری، احساسی و ایدئولوژیک پشتونی به مرزداری پرداخت؛ چون این نوع نگاه‌های تندروانه که متأسفانه با نگاه‌های ایدئولوژیک هم درآمیخته است، خود‌به‌خود زمینه‌ای برای هرگونه درگیری و تنش ناخواسته خواهد بود.

مسئله خطرناک‌تر اینجاست که چون نیروهای طالبان با همان نگاه ایدئولوژیک تندروانه و قرائت‌های ناسیونالیستی پشتونی به مرزبانی و مرزداری نگاه می‌کنند، هرگونه تردد یا ورود سهوی مرزبانان ایرانی به خاک افغانستان را با نگاه امنیتی و تلاش برای بر‌هم‌زدن حاکمیت طالبان تحلیل می‌کنند که می‌تواند به یک واکنش و برخورد سخت طالب‌ها منجر شود. شاید در اتفاق پنجشنبه گذشته با یک مذاکره، شش مرزبان در کمال صحت و سلامت به کشور بازگشتند، اما نمی‌توان این یقین را حاصل کرد که در صورت بروز اتفاقات مشابه، درگیری‌ها بیشتر نشود. ما تجربه تلخ درگیری‌های مرزی طالبان افغانستان با نیروهای مرزی پاکستان در همین سه سال اخیر را فراموش نکرده‌ایم که کماکان ادامه دارد و حتی تشدید هم پیدا کرده است. پس این موضوع اصلا چیزی ساده و طبیعی نیست که بخواهیم از کنار آن و بدون حساسیت رد شویم. من معتقدم طالبان در حوزه مرزبانی و مرزداری با سوء‌نیت رفتار و برخورد می‌کند و باید هرچه زودتر جلوی آن گرفته شود تا این رویه به عادت طالبان تبدیل نشود که هر زمان و هر جا که دلش خواست، با سلیقه خود عمل کند. مرزبانی و مرز‌داری قاعده و قانون دارد و طالبان هم باید به آن تمکین کند؛ در غیر ‌این ‌صورت سنگ روی سنگ بند نمی‌شود.